معنی کرایه کش - جستجوی لغت در جدول جو

کرایه کش

لغت نامه دهخدا

کسی که با کباده ورزش می کند

(فَ / فِ گُ سَ سْ تَ / تِ)

اشتر یا ستوری که مشک و خیک آب را حمل کند. مشک کش: و مصر و قاهره را گویند پنجاه هزار شتر راویه کش است که سقایان آب کشند و سقایان که آب بر پشت کشند خودجدا باشند. (سفرنامۀ ناصرخسرو چ دبیرسیاقی ص 56)

لغت نامه دهخدا

کری کش

(رَدَ / دِ)

کرایه کش. مکاری. (یادداشت مؤلف) :
جواب گویم اگر پرسیم که آن خر کیست
خری کری کش ابلیس و قوم لعنهمو.
سوزنی.
رجوع به کرایه کش و مکاری شود

لغت نامه دهخدا

کرجی کش

(پَ / پِ وَ)

آنکه کرجی کشد. آنکه طنابی به کمر بندد و به موازات ساحل حرکت کند تا کرجی را برخلاف جریان آب ببرد. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

رایت کش

(کَ بَ تَ / تِ)

رایت کشنده. آنکه رایت را میکشد. آنکه علم را حمل میکند. آنکه لوای لشکر را بدست دارد و میبرد. علمدار. حامل علم. علامت کش:
فتح و ظفر هر دو دو رایت کشند
در حشم صفدر طغرلتکین.
انوری

لغت نامه دهخدا

عرابه کش

آنکه عرابه از جای بجای نقل مکان دهد. حیوانی که عرابه حمل کند و از نقطه ای به نقطۀ دیگر برد. رجوع به ارابه کش شود

لغت نامه دهخدا

کناره کش

(تَ / تِرْ)

آنکه از کاری کناره می گیرد و دوری می کند. (ناظم الاطباء). کناره گیر. و رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

کرایه ای

(کِ یَ/ یِ)

اجاره ای. بمزد. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

کجاوه کش

(پَ / پِ کَ نِ)

چاروادار که پیاده همراه استر یا اشتر کجاوه دار است. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

کباده کش

(نَنْ دَ / دِ)

آنکه کباده کشد. آنکه کباده را که آلت آهنین است بالای سر از جانبی به جانب دیگر به حرکت آرد نیرومند شدن عضلات را، مجازاً جویای نام و مقام. طالب و خواستار درجه و مقام. آنکه داعیۀ بدست آوردن مقامی و منزلتی و رتبه ای داشته باشد

لغت نامه دهخدا

قرابه کش

(پَ)

قرابه کشنده. ساقی. شراب کشنده:
در عهد پادشاه خطابخش جرم پوش
حافظ قرابه کش شد و مفتی پیاله نوش.
حافظ

لغت نامه دهخدا

طراده کش

(رَ / رِ)

علمدار. بیرقدار

لغت نامه دهخدا

کرایه کشی

(کِ یَ / یِ کَ / کِ)

شغل و پیشۀ کرایه کش. (ناظم الاطباء). کار کرایه کش. عمل مکاری. کراکشی. کار آنکه پول و اجرتی در ازای بارکشی ستور خود گیرد